In april 2004 vond de presentatie plaats van het beheerplan Oosterdel 2004-2014 en iedereen leek enthousiast, want er zou een einde komen aan de verloedering van een prachtig gebied, het Oosterdelgebied. Dat 17 jaar later de noodklok over het gebied wordt geluid en dat er gezegd wordt dat als er niets gebeurt het gebied volledig onder water zal staan.
Wethouder De Graaf en burgemeester Ter Heegde zouden vandaag de dag toch vreemd opkijken als zij deze berichten hoorden, want het plan barstte van de goede voornemens.
Een enthousiaste groep bestuurders zou met hun Stichting Veldzorg het Oosterdel van de ondergang gaan redden.
Ter Heegde was in april 2004 een trotse man die met een goed gevoel van Langedijk naar Heerhugowaard kon vertrekken in de wetenschap dat er iets goeds was achtergelaten. Er waren op dat moment broedende roerdompen, kieviten, grutto’s en bruine kiekendieven die voor een natuurlijk evenwicht zorgden. Er was een eigenaar, Staatsbosbeheer, die de vinger aan de pols zou houden bij de uitvoering van het beheerplan. Vanaf 2010 zou er in het gebied nog slechts een door elektriciteit aangedreven rondvaartboot van Museum Broekerveiling mogen rondvaren. Kortom; de toekomst voor het Oosterdelgebied zag er gunstig uit.
De werkelijkheid is echter grillig. Het natuurlijk evenwicht is enorm verstoord geraakt door een eigenaar die geen controle op zijn beheerder hield. Woelratten, rivierkreeften en een bestuur dat bestaat uit amateurs hebben de boel flink doen kantelen. Bestuurlijk gezien is het tij ook volledig veranderd, want de wethouder uit 2004 trakteerde de amateurbestuurders op 14 februari 2014 op een vette slagroomtaart vanwege de aanwezigheid van rivierkreeften.
Blijkbaar is hier ook sprake van het ‘Rutte-syndroom’ en heeft deze bestuurder ‘geen herinnering’ aan de poster die hij in 2004 in ontvangst nam.