Afgelopen maandag kwam NH-Nieuws met een interview naar buiten dat zij hadden met de directeur van de basisschool Het Mozaïek in Broek op Langedijk waarin de directeur melding maakte van het feit dat de aanwas van nieuwe leerlingen dermate groot is dat zelfs het gymlokaal tot klaslokaal moest worden ingericht.
Het is een probleem dat al heel wat jaren aan de hand is en dat vooral ontstaan is door het ‘beleid’ van de lokale partijen van Langedijk en Heerhugowaard in het verleden en het heden van Dijk en Waard. Deze partijen hebben over het algemeen weinig aandacht voor de inwoners van hun gemeente in het algemeen, zijn heel narcistisch ingesteld en hebben weinig empathie met hun medemens.
In Langedijk en Heerhugowaard moesten onder hun beleid veel woningen worden gebouwd, want dat hadden de lokale partijen hun kiezers tenslotte beloofd. Dat je daarbij als bestuurder ook hoort te zorgen voor een sociale infrastructuur om mensen een goede leefomgeving te geven, was tot op de dag van vandaag bij die lokale partijen niet aan de orde. Heerhugowaard bouwde een prachtige wijk aan de overzijde van de N242 zonder dat er aandacht werd geschonken aan het feit dat er zo’n wijk niet alleen maar bestaat uit inwoners, maar dat je daar onderscheid kunt maken uit jongeren, werkenden, ouderen en misschien ook nog wel scholieren.
Gelukkig voor Heerhugowaard had Langedijk in die tijd een lokaalbestuur welke ook niet verder keek dan wat ze onderweg soms zagen. Dat er ’s morgens tussen acht en negen uur files stonden vanaf de Broekhornrotonde tot aan de basisscholen en kinderopvang in Broek op Langedijk en terug dat is niemand van de toenmalige raadsleden en bestuurders opgevallen, want zo vroeg begonnen ze toen niet. De files in omgekeerde richting tussen 14.00 en 15.00 uur hebben ze ook nooit gezien. In Langedijk ging men vrolijk verder met bouwen in het Westerdel en net als bij de wijk Broekhorn hield men geen enkele rekening met het zorgen voor een sociale infrastructuur.
Toen ik afgelopen maandag het interview las, maakte ik me er eigenlijk al behoorlijk boos over. In het verleden zou ik er direct iets over hebben geschreven, maar inmiddels ben ik tot het besef gekomen dat dat verdomd weinig zin heeft met dit huidige bestuur en al die ‘lokale’ partijen en was ik eigenlijk eerder benieuwd of er nog reacties uit de raad zelf zouden komen.
Vandaag blijkt dat er toch nog een paar partijen in Dijk en Waard zijn die wel empathie met de inwoners hebben. Carmen Bosscher van de lokale afdeling van BVNL en Véronique Wanst van de VVD zijn de enigen die de moeite hebben genomen om er vragen over te stellen en op te komen voor de ouders die op dit moment problemen hebben om hun kinderen in de nabijheid van hun woning op een school te krijgen.
De reactie van de gemeente zelf ligt geheel in de lijn der verwachting wat betreft lokale politiek en de deelnemers daaraan.
Voor Annelies Kloosterboer van LokAal Dijk en Waard blijkt er volgens het interview niets aan de hand te zijn. Al zal het dan niet op de school van de keus van de ouders zijn waar hun kind kan worden geplaatst er valt volgens haar niemand buiten de boot.
Nu schijnt het dat er in Veenhuizen nog een oud monumentaal schoolpandje met onderwijzerswoning staat, dus als dat weer in gebruik kan worden genomen dan is er voor de Langedijkers en de Broekhorners niets aan de hand, want het blijft binnen de gemeentegrenzen.
Teleurstellend is het voor alle inwoners van Dijk en Waard om tot het besef te moeten komen dat de tot voor kort nog wel eens onder sociaal genoemde partijen als GristenUnie, GroenLinks en PvdA zich ook volledig hebben bekeerd tot het narcisme der lokale partijen en dat er pas iets aan de hand is als je het kunt meten. BVNL en VVD in Dijk en Waard beginnen daardoor in de gemeenteraad behoorlijk tot de linkervleugel te behoren. De coalitiepartijen zijn hun schaamte reeds lang voorbij.
Annelies Kloosterboer mag deze vakantie weer de nodige aandacht trekken, ze wordt tenminste weer genoemd en u mag haar in ieder geval persoonlijk benaderen als u klachten heeft. Zo vraagt ieder lokaalbestuurdertje zo op zijn tijd zijn/haar aandacht. De egootjes worden zo toch weer lekker gestreeld. Besturen is echter meer dan aandacht krijgen mevrouw Kloosterboer, stront trekt ook honderden vliegen aan . . . .