Vanmorgen stond er een artikel in de Alkmaarse krant over Langedijker senioren die ijveren voor een “Knarrenhof” in Langedijk, maar bij het gemeentebestuur geen steun ondervinden om dat project van de grond te krijgen.
Recent werden de kiezers die bij de laatste verkiezingen op een lokale partij hadden gestemd, verrast door het feit dat de drie lokale partijen uit 2018 geen onderlinge verschillen meer bij elkaar hadden kunnen ontdekken en daarom besloten om onder één pet (PET is tenslotte PET) verder te gaan.
Ze waren in één klap de grootste partij in Langedijk en alle verkiezingsbeloften van 2018 konden daardoor op de schroothoop.
Dat kan je tenminste concluderen als je de beloftes van 2018 van deze partijen bekijkt en dat relateert aan de tegenwerking die de Knarrenhofgroep vandaag de dag ondervindt.
Kleurrijk Langedijk had op het punt van wonen en senioren wonen de volgende verkiezingsleugen op papier gezet; Door de vergrijzing kent Langedijk een toenemend aantal 65-plussers. De inrichting van wegen, het woningaanbod en welzijnsaanbod moet hier op afgestemd worden. Wat betreft woningaanbod geldt dit niet alleen voor betaalbare huurwoningen maar ook voor inwoners boven de inkomensgrens die een gelijkvloerse of 0-treden woning willen kopen. Landelijk is hofjesbouw een opkomend en goed bevallend fenomeen. Hiervoor moeten in Langedijk ook locaties geschikt gemaakt worden in de diverse kernen.
Hard voor Langedijk/D66 was wat dat betreft een stuk D66-vager over wonen voor senioren. De D in hun naam staat ook al heel lang niet meer voor ‘Democraten’, maar voor “Draaikonten” en dat haal je ook uit hun verkiezingsbeloften, daarmee kan je als een windvaan alle kanten opdraaien; Niet alleen moet er goed gekeken worden waar er gebouwd gaat worden. Net zo belangrijk is, wat er gebouwd gaat worden. De samenleving kent steeds meer ouderen die een hogere leeftijd bereiken en langer in hun woning blijven wonen. Dit vraagt niet alleen om de juiste woningen, maar zeker ook om een openbare ruimte die goed en veilig toegankelijk is.
Dorpsbelang Langedijk is alleen maar druk met het graven van sloten voor de doorvaarbaarheid en ondanks het feit dat ze, blijkbaar op aandringen van Joke Visser, een puntje ‘ouderenbeleid’ in hun programma hadden opgevoerd is daar in de praktijk nog verdomd weinig van terug te zien. Hoewel zij in 2018 nog schreven; 7. Ouderenbeleid. Dorpsbelang Langedijk wil voorzieningen treffen voor de toenemende vergrijzing. Levensloopbestendige woningen en inspelen op de vernieuwde concepten van woonvormen. Ook de communicatie moet op hun reikwijdte worden ingericht.
Nu blijkt punt 7 door de samenvoeging van de drie partijen niet meer van kracht en wordt er de komende maanden gewerkt aan een nieuw gezamenlijk verkiezingsprogramma en moeten de kiezers het gebeuzel van Kleurloos Langedijk, Hard voor Langedijk/D66 en Dorpsbehang Langedijk maar snel vergeten. Hun nieuwe programma, zal door samenvoeging, dikker en nog vager zijn.
Gelet op de wijze waarop de Langedijker Knarse Knarren hun plannen getorpedeerd zien worden, is het ook wel begrijpelijk waarom Joke Visser de overstap naar de Senioren Dijk en Waard heeft gemaakt. Het is voor de senioren in Langedijk te wensen dat de lokale Heerhugowaardse partijen wel open staan voor nieuwe seniorvriendelijke woonvormen.
Het wachten is op de komende verkiezingsretoriek, tot die tijd en zelfs tot ver daarna wordt in Langedijk een hele groep enthousiaste senioren aan het lijntje gehouden en gebeurt er, zoals te doen gebruikelijk, helemaal niets. Participatie van en door de burgers staat wat dat betreft in Langedijk niet hoog aangeschreven en dat kan je alle politieke partijen van Langedijk aanrekenen.
