Vandaag de dag gaat het financieel slecht in Langedijk dat zal iedere inwoner van Langedijk inmiddels wel hebben gemerkt. Zeker de lokale culturele stichtingen en de sportverenigingen. Wie de lokale politiek een beetje volgt die heeft de vorige raadsperiode (2010 – 2014) veelal uit de CDA, VVD en CU-mond kunnen horen dat dit vooral te danken was aan Kleurrijk Langedijk, Hard voor Langedijk/D66, PvdA en Dorpsbelang Langedijk. Wie de krant vandaag de dag erop naslaat hoort weer dat de fracties van GroenLinks, PvdA, Kleurrijk Langedijk, CU en Hard voor Langedijk/D66 van mening zijn dat de crisis wordt veroorzaakt door CDA, VVD en Dorpsbelang Langedijk. Het historisch besef bij al deze partijen is niet erg indrukwekkend. Wat partijen een dag eerder hebben besloten dat zijn ze de dag erop al weer vergeten. Blijkbaar is het behalen van goede resultaten bij de volgende verkiezingen belangrijker dan constructief mee te werken. Het belang van de burger/kiezer, daar gaan ze met zijn allen aan voorbij.
Toch is het wel aardig om in de geschiedenis te duiken om echt te zien wat er allemaal aan vooraf ging. Niet dat het beeld van de politiek er door verbetert. De schreeuwers die roepen dat het vroeger allemaal beter was, komen kijkend in de politieke historie van Langedijk bedrogen uit. Dat gevoel van bedrogen te worden laat zich de laatste jaren afgetekend zien in de opkomstpercentages bij de verkiezingen. Evenzo zal ik hier, niet chronologisch, zo af en toe wat van de Langedijker politieke historie plaatsen.
Bruggesloot!!!
In de raadsperiode 1990-1994 werd de gemeente Langedijk geregeerd door GroenLinks, CDA en PvdA. Deze partijen waren voorstander van uitbreiding van Langedijk. Langedijk moest in de vaart der volkeren groter groeien. Daarvoor had men een gebied op het oog dat ten westen van Broek op Langedijk en Zuid Scharwoude lag. Het plangebied kreeg de naam Bruggesloot. In die periode was er ook sprake van een samenwerkingsverband tussen Heerhugowaard, Alkmaar en Langedijk, de HAL. Het toekomstbeeld van deze samenwerking zou op termijn uit kunnen monden in één grote HAL-gemeente. De coalitie van toen ging er vanuit dat een groter Langedijk in deze toekomstige samenwerking en samenvoeging nog iets in de melk zou hebben te brokkelen. Het overgrote van de Langedijker bevolking was tegen de uitbreiding van Langedijk in westelijke richting. In de besluitvorming daarover is ook duidelijk te zien dat de Langedijker politiek toen ook al ver af stond van de bevolking/kiezers. De plannen voor Bruggesloot werden met grote meerderheid door de raad aangenomen. De gronden voor die uitbreiding werden net zo voortvarend aangekocht.
Onder de bevolking ontstond groot rumoer en achter de meeste ramen van de huizen kon men de affiches HAL(t) zien hangen. Zoals gezegd de politiek had de koppen in het zand. Naar de verkiezingen van 1996 toe ontstond een nieuwe lokale partij vanuit de groep die tegen bouwen in Bruggesloot was namelijk Langedijker Belang (LB). De gevestigde landelijke politieke partijen stelden zich behoorlijk arrogant op tegen de nieuwkomer en onderschatten de impact van hun arrogante gedrag.
De Langedijker bevolking trok in 1994 massaal naar de stembus. Was er in 1989 nog een opkomst van 55,8% in 1994 was de opkomst 73,3% en de kop in de Alkmaarse Courant een dag na de verkiezingen luidde:
“Dorpspartij Langedijk plet CDA”
Het CDA donderde van 8 naar 3 zetels, PvdA en GroenLinks verloren ieder 1 zetel. Langedijker Belang haalde met 43,8% van de stemmen 9 zetels. Net als tegenwoordig waren de toenmalige politici slechte verliezers. Het was voor het eerst sinds het ontstaan van Langedijk in 1941 dat een christelijke partij niet aan een coalitie kon meedoen. Van het ene op het andere moment was het CDA een splintergroepering. De lijsttrekker van het CDA en beoogd wethouder, Bob Kockx, verantwoordelijk wethouder voor Bruggesloot sprak op de verkiezingsavond als volgt; “We gaan door met zijn drieën. In de oppositiebanken. Dat wordt wennen. Ik zit twintig jaar in de raad. Twintig jaar heb ik me met beleid bezig gehouden. Nu zal dat anders worden”. Kockx erkent dat LB een goede campagne heeft gevoerd. “Hun kranten zagen er goed uit. Goed van lay-out. Ik heb vernomen dat het bedrijfsleven in Langedijk de partij daarmee heeft gesponsord. Als je dan weet dat de andere partijen het met een bescheiden budget moeten doen . . .. Kennelijk zijn wij er niet goed in geslaagd onze intentie goed over te brengen bij onze achterban. Want onze achterban is massaal overgestapt naar Langedijker Belang.” De verbazing van Kockx was blijkbaar groot, maar voor alle duidelijkheid; In de twintig jaar die hij aan de bestuurlijke touwtjes trok had hij zich als een arrogante bestuurder gedragen en dat was zijn christelijke achterban ook niet ontgaan. Tussen 1990 en 1994 waren ouders van de basisscholen Phoenix (openbaar) en Van Arkelschool (prot. Chr.) in onderhandeling met hem als wethouder van verkeer om een veilige oversteekplaats op de Voorburggracht in Broek op Langedijk te krijgen en daar zagen de Prot. Christelijken toen blijkbaar al het ware gezicht van hun christelijke wethouder, tel daar de plannen Bruggesloot bij op en de uitkomst van 1994 is het resultaat.
De verliezers van die verkiezingen en tevens initiators van Bruggesloot vreesden voor hun plannen. Bea Manschot-de Vries (PvdA); “Dit is een ramp voor Langedijk. Een ramp voor het bestuur, met zoveel onervaren mensen ineens in de raad. En een ramp voor de gemeenschap, waarvan ik me afvraag of zij de consequenties heeft beseft door massaal op LB te stemmen. Ik voorzie dat nu het bouwplan Bruggesloot niet doorgaat, terwijl we de grond al hebben. Langedijk stevent zeker af op een faillissement. En over twee jaar worden wij ingelijfd door Alkmaar.”
“Wij hebben de gronden al gekocht”, de Langedijker politiek lijkt wat dat betreft wel een repeterende wekker. De bevolking heeft dat verhaal meer dan eens moeten horen. Waren het niet PvdA, CDA en VVD die een paar jaar later de gronden aankochten voor Breekland? Waren het ook niet PvdA, VVD, CU en CDA die de gronden voor Westerdel aankochten? Het waren ook deze partijen die zich rijk rekenden aan de opbrengsten van die gronden. Langedijk moet nu, dankzij die partijen, enorm op die gronden afboeken. Gelukkig dat in de huidige coalitie twee van die boosdoeners van toen zitten, VVD en CDA, die nu hun eigen rotzooi mogen opruimen. Jammer dat Hard voor Langedijk er niet bij zit, want hun wethouder van financiën in de vorige coalitie lukte het niet om de financiële huishouding op orde te brengen. Vraag blijft of je van deze partij, die is gebouwd op de restanten van het Langedijker Belang en het D66 van toen, iets constructiefs kan verwachten. Er zijn in de geschiedenis van deze partij eigenlijk geen noemenswaardige resultaten bekend van iets dat voor Langedijk van betekenis is geweest.
De vooruitziende blik van Bea Manschot-de Vries was door de verkiezinguitslag ook wat getroebleerd. In 1996 werd Langedijk, zoals ze voorspelde, niet ingelijfd door Alkmaar. Bruggesloot ging ook gewoon door alleen niet onder de besmette naam Bruggesloot, maar als de woonwijk Mayersloot. Op een ander punt had zij wel gelijk. De Alkmaarse Courant van donderdag 3 maart 1994 schrijft; ‘De politiek ervaren Manschot voorziet dat LB bij lange na niet krachtig genoeg is om de gemeente naar behoren te besturen’. “Een zwarte dag voor Langedijk”, zoals zij concludeert.
Met deze laatste voorspelling had Manschot het goed. Het duurde niet lang of de raadsleden van LB rolden vechtend met elkaar over de vloer. Deze ontluisterende geschiedenis van deze toen grootste partij komt zeker hier op de site nog wel aan bod.
Op de verkiezingsavond van 1996 voorziet de VVD prachtige kansen om samen met LB een College te vormen en ze schuiven Piet Swager als kandidaat-wethouder naar voren. Of hij dan al werkelijk wethouder wordt komt zeker ook nog eens aan de orde hier, want zonder wethouder Swager had Langedijk nu geen Breekland gehad.
Bronnen voor dit artikel. Alkmaarse Courant, De Koerier. Foto raadsleden; Alkmaarse Courant.
