Op donderdag 11 april hoorden de huurders in het Oosterdelgebied dat het bestuur van de Stichting Veldzorg Oosterdel, voor Staatsbosbeheer (SBB) de beheerder van het Oosterdelgebied in al haar ‘wijsheid’ heeft bedacht dat het wel leuk zou zijn om een weidemolen te bouwen in dit gebied.
Of dat met instemming van de eigenaar, SBB, de gemeente Langedijk en het Waterschap gebeurd, werd niet helemaal duidelijk. Zoals zoveel nooit helemaal duidelijk is wat of dit stichtingsbestuur behelst. Wel is duidelijk dat het volledig voorbijgaat aan het vigerende (geldende) bestemmingsplan Buitengebied Langedijk (NL.IMRO.0416.BPBGB2018-vo01) waarin staat: Art. 3.m. op de gronden ter plaatse van de aanduiding “specifieke vorm van waarde-cultuurhistorie 1” het behoud en herstel van de landschappelijke waardevolle inrichting van het gebied en het aanwezige slotenpatroon.
Bij de bouw van een weidemolen zal gemorreld worden aan het bestaande slotenpatroon, want men zal een aantal dammen moeten aanleggen om met die molen het waterpeil te kunnen verhogen. Het Oosterdelgebied kent al jaren één peil, maar aan de cultuurhistorische waarden wordt door dit ‘bestuur’ wel vaker getornd.
Grote vraag is wat of SBB, de gemeente Langedijk en het Waterschap met deze plannen zal gaan doen. Nu is Veldzorg toch al niet zo sterk in het uitvoeren van specifiek omschreven taken, omdat controle door SBB achterwege blijft. In het beheerplan voor het Oosterdelgebied 2004-2014 van de AReNa-werkgroep staat eigenlijk hetzelfde als in het hierboven genoemde Bestemmingsplan buitengebied Langedijk, namelijk; “Het beheer van het Oosterdelgebied zal er in de komende periode opgericht zijn het gebied te behouden in de situatie zoals die rond 1960 was. M.a.w. de cultuurhistorische landschapswaarde dient volledig in takt te worden gehouden en daar waar deze in de afgelopen jaren is veranderd/gewijzigd te worden teruggebracht.”
Als het allemaal niet zo treurig zou zijn wat of het stichtingsbestuur doet of liever nalaat dan had je smakelijk kunnen lachen bij de inspraak die hun voorzitter laatst deed, sprekend als voorzitter van de Stichting Veldzorg, in de gemeenteraad van Heerhugowaard over de door hen niet gewenste hoogbouw in het stationsgebied. Schreeuwen over horizonvervuiling buiten jou te beheren gebied, maar zelf wel iets gaan bouwen wat horizonvervuiling in je ‘eigen’ gebied oplevert! Hoe krom kan je denken?
Financieel hoor je de bestuursleden heel vaak mopperen dat SBB te weinig gelden afdraagt om de taken van Veldzorg te kunnen uitvoeren. Daarom harken ze gelden bij elkaar door de eigenaren van plastic badkuipen via adoptie van een eiland aan een vaarvergunning te helpen. In het beheerplan 2004-2014 werd daarover gezegd; “Het Oosterdelgebied is op dit moment niet toegankelijk voor boten die voortgedreven worden door explosiemotoren. Uitzonderingen zijn op dit moment de beroepstuinders, overige pachters en enkele rondvaartbedrijven. Het beheerplan beveelt aan deze uitzonderingspositie aan te scherpen en anderzijds het elektrisch varen te stimuleren. Wij stellen voor dat er alleen nog elektrisch wordt gevaren en willen dit in een overgangsperiode van vijf jaar gerealiseerd zien. Tevens zullen tuinders, pachters en rondvaartbedrijven nog slechts in het bezit van een jaarvergunning in het gebied mogen varen.”
Het afgelopen paasweekeinde liet nog weer eens duidelijk zien dat de armada van kunststof bakken met sherry- en bierschippers aan het roer bewijzen dat Veldzorg in vijftien jaar nog geen enkele stap heef gezet tot naleving van de doelstellingen van het beheerplan. Om nog maar eens aan te tonen dat SBB haar beheerder totaal niet controleert en toestaat dat een club van amateurs lekker zijn/haar gang gaat.
Voorzitter Arkesteijn is nu druk in de weer om sponsors te werven voor zijn Weidemolen. Als voormalig directeur Centraal Informatiepunt Beroepen Gezondheid (CIBG) kan je op die manier natuurlijk mooi weer spelen bij toekomstige sponsors, want wie zal zich nog herinneren dat hij als directeur van het CIBG in het beleidsplan van zijn organisatie schreef; “Zo voorzien we in de behoefte om gegevens op een betrouwbare manier vast te leggen en te kunnen raadplegen”. Ter verduidelijking: Het CIBG verzorgt onder meer registraties in het donorregister en registraties voor zorgverleners. Dat het directeur Arkesteijn lukte uitwerking te geven aan zijn beleidsplan bleek kort daarop. In een afgestane archiefkast, gekocht door een stel uit Overijsselse dorp Siculo, bleken open en bloot documenten te liggen over verschillende gevoelige onderwerpen. (bron: NRC23-01-2014) Om nog maar eens aan te tonen dat uiterlijk vertoon niet bepaald zal leiden tot een goed beleid in het Oosterdel. Je mag dan als voorzitter zeggen dat je je Don Quichot voelt als je bij de raad van Heerhugowaard inspreekt, maar dat neemt niet weg dat er voor het beheer van het Oosterdelgebied specifieke kennis nodig is die voorzitter en bestuur ontberen. En dat je als Don Quichot je eigen windmolen wilt bouwen daar is het Oosterdelgebied niet bij gebaat. Blijkbaar is het puur bedoeld om het eigen Don Quichot-ego van de voorzitter op te poetsen en wordt hij door ja-knikkende bestuursleden en adviseurs daarin ondersteund.