Al twaalf jaar te lang zit Annelies Kloosterboer in de Langedijker raad te wachten op een moment om wethouder te kunnen worden. Al even zolang laat zij en haar fractie zien dat het voor Langedijk toch veel beter zou zijn als Kleurrijk Langedijk helemaal niet zou bestaan. Het enige waar die kleurloze kliek in de afgelopen jaren bekendheid mee heeft gekregen is met het bedenken van problemen die er niet zijn en met moties om de niet bestaande problemen voor veel geld extern te laten onderzoeken.
In de aanloop naar de afgelopen verkiezingen kwam de fractie van ‘Barre An’ met een motie om te gaan onderzoeken of het financieel haalbaar was om de sluis van Broek op Langedijk voor iedereen bedienbaar te maken, omdat hij technisch toch zou worden aangepakt. Wat nog onbegrijpelijker was, was dat alle politieke partijen van Langedijk met die motie instemden. Het College die deze opdracht dus kreeg, moet hebben gedacht “gekke Gerrit!”, want er is nooit meer wat vernomen van een dergelijk onderzoek en de sluis is inmiddels weer in gebruik.
Nu hebben onze ferme bestuurders voor aanstaande dinsdagavond weer een prachtig onzinnig plan op tafel gelegd waar inmiddels al veel onzinnig tijd en geld in is gestoken; “Hondenbeleid en losloopgebieden in Langedijk”. Ik zet al jaren vraagtekens bij de competentie van de raadsleden, maar dat je zo vlak na de verkiezingen jezelf al zó te kijk zet dat had ik op dit moment van de raadstermijn toch niet verwacht.
Langedijk telt 1700 honden en die zorgen volgens onze bestuurders voor plezier, gezelschap en levendigheid in de buurt en het heeft invloed op de gezondheid en de onderlinge contacten in de buurt? Voor zover ik het kan inschatten zorgen honden in de buurt juist heel vaak voor negatieve contacten in de buurt. Zeker op het moment dat je een hondenbezitter aanspreekt op het feit dat hij/zij/het de stront van het beest moet opruimen. De eerlijkheid gebied me te zeggen dat ik ook ervaringen heb met hondenbezitters die wel positief zijn, zeker hier in mijn naaste omgeving.
Verder vraag ik me af of die stront ook geen negatieve gevolgen heeft op de gezondheid, maar daar zijn onze bestuurders in hun stuk niet duidelijk over. Wel durven onze bestuurders te stellen; “Eigenaren die hun hond uitlaten, dragen positief bij aan de sociale controle, doordat zij opvallende situaties kunnen signaleren”. Ik krijg daarbij het gevoel dat onze bestuurders de hondenbezitters hoger inschatten dan de niet-hondenbezitter. Als een hondenbezitter nog niet eens kan signaleren dat zijn hond schijt, hoe durf je dan te stellen dat hij wel iets anders zou kunnen zien?
De politieke partijen in Langedijk en zeker hun raadsleden denken bij dit soort besluiten alleen maar aan hun eigen positie. De gemeente heeft 12.000 huishouden en er zijn 1700 honden. Stel dat iedere hondenbezitter maar één hond heeft dan zijn er in 7% van de huishoudens honden. Zoals u weet telt bij de verkiezingen iedere stem en als je daar als raadslid niet in meegaat dan heb je kans dat er bij de volgende verkiezingen zomaar weer een nieuwe partij aanschuift; de Hondenpartij. Dat kan dus zetels kosten!
Daarom kan je er gif op innemen dat alle politieke partijen aanstaande dinsdag het “Hondenbeleid en losloopgebieden in Langedijk” zullen omarmen. Het is natuurlijk wel iets, maar sinds ze op voorstel van Kleurrijk Langedijk vorig jaar besloten om de hondenbelasting af te schaffen dragen we met alle inwoners van Langedijk financieel bij aan al die hondenbezitters die te beroerd zijn om de stront van hun honden op te ruimen. Als we het per hond uitrekenen dan komt dat op de incidentele kosten uit op € 17,65. De structurele kosten voor onderhoud van de borden, prullenbakken en voor eventueel extra maaien komen op € 3.000,- ze laten hierbij in het midden of dit de kosten per maand zijn of per jaar. Als het per maand is dan komt het neer op € 21,18 per hond.
Kleurrijk Langedijk zit al weer stemmen te tellen voor de volgende verkiezingen en komt met een motie waarin zij in haar overwegingen laat zien met alles en iedereen die ook maar een hond heeft of overweegt er één aan te schaffen, rekening te houden.
. Overwegend dat:
– Het voor iedere hond en hondenbezitter mogelijk moet zijn om dichtbij een losloopgebied te wonen ;
– Er binnen Langedijk meerdere velden, weilanden en ruimtes zijn waar honden zonder riem uitgelaten zouden kunnen worden;
– Deze ruimtes mogelijk niet voldoen aan criteria als niet bij speelweiden of niet nabij drukkere wegen en fietspaden;
– Het omheinen en via een (betaald) pasje gebruiksklaar maken van losloopgebieden voor honden dan wel een mogelijkheid is;
En ze hebben daarom ook weer een alles kostend verzoek aan het College:
. Verzoekt het college:
– Te onderzoeken of er binnen gemeentegrenzen Langedijk losloopgebieden voor honden te realiseren zijn waar gebruikers vanbinnen en buiten Langedijk via een (betaald) pasje kostendekkend de hond(en) kunnen laten loslopen;
– De resultaten van dit onderzoek te delen met de gemeenteraad en eventueel mee te nemen in begroting of kadernota 2020;
‘Barre An’ Kloosterboer heeft een fetisj op het gebied van pasjes. Ze zal ook wel een portemonnee hebben met ontzettend veel vakjes voor pasjes, want het idee voor een pasje kwam ook al eens in de sluis van Broek op Langedijk boven water drijven en het zal de komende vier jaar ook nog wel niet het laatste pasjesplan van haar zijn.
Met één partij die met belachelijke plannen komt valt nog wel te leven, maar je kunt er donder op zeggen dat alle partijen dinsdagavond instemmen met het plan en met de motie. Als u kinderen heeft en u moet ze naar de kinderopvang brengen dan moet u ervoor betalen. Heeft u echter de keuze gemaakt voor een hond dan worden uw kosten in ieder geval hoofdelijk omgeslagen over 12.000 huishoudens in Langedijk. Ik vraag me af hoe een en ander zich verhoudt tot de Wet gelijke behandeling.
En ja ik maak me ook ernstig zorgen, want stel, zoals Kleurrijk Langedijk het overweegt; “Het voor iedere hondenbezitter mogelijk moet zijn om dichtbij een hondenlosloopgebied te wonen;”.
Annie, hoe gaan we onze gemeente dan opnieuw inrichten? De niet-hondenbezitters moeten uit de buurt van die losloopgebieden gaan wonen om plaats voor de hondenbezitters te maken? Aparte woonerven voor de niet-hondenbezitters? Pasjes voor de niet-hondenbezitters voor als ze bij een hondenbezitter op visite willen.
Ik denk dat er maar één oplossing mogelijk is; zo snel mogelijk geen ambtelijke, maar een bestuurlijke fusie met Heerhugowaard. Dan zijn we in ieder geval van een groot aantal loslopende Langedijker raadsleden af.