Voor de Langedijkers kwam het politieke jaar 2014 moeizaam opgang. Nu hebben de inwoners van Langedijk daar wel mee leren leven, want kruipolie is vlugger om het zomaar te zeggen. De aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen kwam eigenlijk kort voor die verkiezingen opgang. Hard voor Langedijk van lijsttrekker Boonstra was één van de eerste partijen die van zich deed horen. Onder het motto ‘Beter goed gejat dan slecht bedacht’ lieten ze zien dat de kiezer van deze partij in de toekomst weinig creativiteit heeft te verwachten. Met “ I (hartje) Langedijk” plakten ze de meeste verkeersborden in Langedijk onder met hun ‘geleende’ leus. Het leverde deze partij in ieder geval een zetel minder op dan bij de vorige verkiezingen en door slecht onderhandelen van de partijleider Boonstra, verspeelden ze ook nog eens hun wethouderszetel. Achteraf gezien kunnen we daar nog wel dankbaar voor zijn, want HvL-wethouder Overzier heeft Langedijk in een financiële puinhoop achter gelaten. Eerlijkheid gebied echter hierbij wel aan te tekenen dat de opeenvolgende voorgaande VVD-wethouders daar de voorzet al voor hadden gegeven.
Opvallend was het dat Kleurrijk Langedijk wel heel erg stil was tijdens de verkiezingscampagne van 2014. Nu had deze partij ook weinig om de loftrompet te steken, want het blunderende wethouderschap van hun allereerste wethouder Ronald van Schoorl, ook bekend als de voormalig sherryschippervoorzitter van Langedijk Waterrijk, lag een ieder nog vers in het geheugen. De opvolger vond Kleurrijk Langedijk bij de lokale PvdA in de persoon van Frits Westerkamp. Na jaren op deze functie te hebben geaasd, kreeg hij eindelijk een zetel op het wethouderspluche en gaf in ieder geval kleur aan zijn nieuwe rol. Het opstellen van de kieslijst is voor Kleurrijk Langedijk altijd al een hele toer geweest, want deze partij moet het niet hebben van leden met kennis van zaken, maar van leden die naamsbekendheid hebben. Door die werkwijze kon het vrij onbekende fractielid Jorrit Bakkum als lijsttrekker worden opgevoerd. Ze gaan er op voorhand vanuit dat snackbarhouder Buis en fractievoorzitster Kloosterboer genoeg naamsbekend zijn om gekozen te worden en om zo ook Bakkum verkozen te krijgen. Dat kunstje was ze bij de vorige verkiezingen ook goed afgegaan. Een vierde zetel zat er gelukkig voor Kleurrijk Langedijk niet meer in. Tante Annie Kloosterboer moest om dit resultaat te behalen in Sint Pancras de deuren langs om als een Jehova de mensen op te roepen op haar te stemmen. Door de keuzes die Kleurrijk Langedijk heeft gemaakt bij de samenstelling van de lijst kwam Jorrit Bakkum als lijsttrekker in de positie dat hij voor die partij de coalitie-onderhandelingen voerde. Dat hij daarbij zijn oren teveel heeft laten hangen naar de onderhandelaar van Hard voor Langedijk werd wel duidelijk toen beide partijen met lege handen kwamen te staan. Het verdriet en de teleurstelling zijn nog altijd te lezen op de websites van die partijen. Tante Annie schijnt nog even te hebben gedacht dat zij als wethouder een rol zou kunnen spelen, maar gelukkig voor Langedijk heeft de VVD ter plaatse een kandidaatwethouder naar voren geschoven waarvan geacht kan worden dat hij de financiële puinhoop van VVD- en HvLwethouders op termijn kan oplossen. Wat betreft Kleurrijk Langedijk zou het niet onverstandig zijn als zij zich aan het eind van deze raadsperiode zouden opheffen. Na de paleisrevolutie van tante Annie in september 2009, waar zij de macht naar zich toetrok en door de ja-knikkers op de troon werd gehesen, is er nimmer iets zinnigs uit deze partij gekomen. Behoudens de lachers die hun wethouder Van Schoorl op zijn hand kreeg door de wijze waarop hij voor volk en vaderland blunderde.
Dorpbelang Langedijk ging van de lokale partijen denk ik met het meeste vertrouwen de verkiezingen in. In de vier voorgaande jaren konden ze door toedoen van hun wethouder bogen op de meest aanschouwelijke resultaten op gebied van beleid. Uitbreiding Westerdel, Breekland, Veilingterrein, Kerklaan en uitbreiding Winkelcentrum Broekerveiling. Je kan rustig stellen dat deze activiteiten door de kiezer aan Dorpsbelang Langedijk werden toegeschreven. De campagne van hun kwam ook laat op gang, maar was wel effectief. Iedere kandidaat had een wijk toegewezen gekregen waar zijn/haar folder op de deurmat is gevallen. Wat alleen jammer is om te zien en dat geldt voor alle partijen in Langedijk dat is dat de kiezers na de verkiezingen niets meer van de kandidaten horen. Als je een kandidaat in een wijk campagne laat voeren, dan moet je voor een follow up zorgen door eens in de zoveel tijd een bijeenkomst of wat dan ook te organiseren waarbij de wijkbewoner de (wijk-)kandidaat ontmoet. De landelijke partijen hebben op dat gebied nimmer iets gedaan, maar ik krijg toch wel eens de indruk dat de kiezers op dat punt meer hadden verwacht van hun lokale partijen. Het is wat dat betreft tussen landelijk en lokale partijen lood om oud ijzer en het zou mij niet verbazen dat het met Dorpsbelang Langedijk bij de volgende verkiezingen net zo bergafwaarts gaat als met Hard voor Langedijk en Kleurrijk Langedijk. De geschiedenis herhaalt zich.
Twee lokale partijen in de oppositie en één op het bestuurlijke pluche. Wie de moeite neemt om de vergaderingen bij te wonen of om te beluisteren kan niet anders dan concluderen dat de druiven bij de verliezers nog steeds heel erg zuur zijn. Op 30 september 2014 werd er op initiatief van Hard voor Langedijk een extra raadsvergadering bijeen geroepen vanwege een groot sociaal probleem dat was ontstaan door toedoen van de gemeente bij de uitvoering van het plan Broekrijk. Een lid van die partij, wonende aan het Mat, had namelijk geconstateerd dat de gemeente landjepik/waterpik deed bij de aanleg van de schoeiïngen van het plan Broekrijk. De gemeente pikte, ondanks toezeggingen, namelijk 49 vierkante water in voor land. Formeel had het lid een klacht in kunnen dienen over de gang van zaken bij de gemeente of naar de bestuursrechter stappen. Publicitair kwam het Hard voor Langedijk wel mooi uit, want na de verkiezingen had niemand in Langedijk meer van ze gehoord. Logisch ook dat de club van tante Annie zich van harte aansloot bij dit grote onrecht dat het Hard voor Langedijk-lid was aangedaan. Allereerst had de man zijn mooie uitzicht verloren waarvoor hij waarschijnlijk een procedure voor planschade zou kunnen aanspannen, maar tevens was deze Hard voor Langedijker het onrecht aangedaan dat met de aanleg van die nieuwe wijk aan doorvaarbaar water zijn huis zomaar een ton meer waard was geworden. Tegen al dat onrecht, want ander onrecht bestaat er in Langedijk blijkbaar niet, als je af gaat op wat Hard voor Langedijk daarover laat horen, moest een extra avond worden vergaderd. Dit alles onder de erbarmelijke leiding van de Langedijker columnist en burgemeester, Cornelisse. Deze voorzitter presteerde het om tegen de regels in de zielige bewoner van Het Mat tot tweekeer toe het woord te laten voeren. Eén uur en vierenvijftig minuten geleuter, omdat de lokale partijen een mogelijkheid zagen hun gram te halen. Resultaat: Excuses van de wethouder en we konden weer verder. Over de wijzigingen in de zorgwet zijn de beide partijen een stuk makkelijker gestapt, blijkbaar valt er meer fondswerving te verwachten bij de Langedijkers die er door opwaardering van hun huis beter voor komen te staan. Bestuurlijk hebben ze het heft uit handen gegeven bij de coalitie-onderhandelingen en gelet op hun prestaties in het vorige College is dat voor Langedijk ook alleen maar goed geweest. Voor wat betreft de toekomst: “Kunt u rekenen, reken niet op Hard voor Langedijk of Kleurrijk Langedijk en als de raadsleden van Dorpsbelang Langedijk zich net zo blijven opstellen als hun illustere mede-lokalen dan mag u die er bij de volgende verkiezingen gewoon bij optellen”.
In deel 2 komen de landelijke partijen aan bod en verschijnt volgende week.